Het is dit jaar 20 jaar geleden dat Stephanie Struijk debuteerde met haar album Away From Here.
Ze was 19 en schreef al die liedjes zelf.
Het was een soort dagboek, een plek waarin ze verhalen kon verzinnen maar ook de wervelwind van gevoelens kon beschrijven die horen bij de reis van tiener zijn naar volwassen worden.
Ze bracht haar liedjes op grote en kleine podia en ze bleef schrijven.
Die wervelwind wordt inmiddels niet meer veroorzaakt door een onrustig dromerig tienerbrein, maar de weg naar de liedjes toe blijft dezelfde.
“Ik schrijf nu langer liedjes, dan dat ik ze niet schrijf”. Het hoort bij haar leven, het geeft houvast en spanning.
Wat staat er nu te gebeuren, welke deur naar nieuwe teksten en klanken wordt dit keer geopend.
Wie was ik toen, wie ben ik nu, en wat hebben die 2 personen nog gemeen?
In haar nieuwe voorstelling zingt Stephanie over wat de tijd met je doet, wat je vergeet, wat je verandert, en wat altijd hetzelfde blijft.